MAYDAY MAYDAY, LOSING ALTITUDE

Ja daar gebeurde een hoop aan tafel toen Gekortwiekte Panter Remko Vrijdag eind december aanschoof bij Jeroen Pauw. Een komiek die zichzelf vast loopt in het drijfzand van schuldbesef, hervonden maatschappelijke verschilligheid en de uitgang zoekt in een spiegelhal van verlammend zelfbewustzijn waarvan niemand nog weet hoeveel dubbele bodems het heeft. Michiel kende u natuurlijk al, maar Owen Lichtenberg, die u mogelijk al kende van dat uitmuntende tweeluik over Sally Rooney onderstaand, neemt ditmaal echt geen gevangenen.

Toch een van 's lands voornaamste exportproducten

Kijk je kan Sander niet leuk vinden, maar je kan hem ook wel leuk vinden, en soms zelfs tegelijk. Maar zou hij nou doorhebben hoezeer hij zélf een Trumpiaans fenomeen is? We zouden zelfs aandurven dat deze Sander nooit had ontstaan als hij vanaf 2016 niet langzaam Trumps decorum zou zijn gaan spiegelen, maar dan in een D66-hesje.

Actueel? Geenszins, maar dat is nou net het leuke van dit format

Lopen een cultuurfilosoof en theatermaker de bioscoop uit. Zegt de een tegen de ander: "Samen met Fight Club de beste film ooit gemaakt hè?" Zegt de ander: "Nee, ik vond het een verschrikking". Jelle ziet in Joker een alomvattende tijdsdiagnose, de verinnerlijking en psychiatrisering van maatschappelijke corruptie en verarming. Michiel ziet een film die geen Joker, maar gewoon Arthur had moeten heten, omdat het eigenlijk helemaal geen genesis van Batmans Joker is, en deze Arthur al helemaal geen briljante, kunstzinnige ontwrichter is - maar gewoon een weerzinwekkende verliezer. Jelle meent te zien dat Arthur ondanks zichzelf toch met vlagen een waardig bestaan leeft, Michiel ziet dat niet. Kijk, dan heb je een onverwacht gesprek dat van kaft tot kaft boeit, waarbij de gemoederen soms onverwacht hoog oplopen.

Nieuw jaar nieuwe wind!

Het nieuwe machtsblok rondom Trump - Musk, Zuckerberg, Palantir, Anduril - krijgt vorm. Vervolgens begint Musk zich ook nog eens tegen Engeland en Duitsland aan te bemoeien, dus nu gaan de 'democratie-experts' en redactionele commentaren er echt eens iets van zeggen. Uiteraard door elke politieke kleur die hen tegenstaat 'antidemocratisch' te noemen en zonder de grieven die mensen richting die partijen duwt überhaupt te erkennen.

Het PowNed voor marxisten die het menen

Met Michiel was u natuurlijk al genoegzaam bekend, maar die Merijn Nijhuis zetten we nu ook eens in de kop, want die is hier niet voor het eerst in vorm. Maar goed, Left Laser (dossier) dus, zelfs in Hezbollahs Libanon ongewenst vreemdeling, maar hier hebben we hem maar te verduren.

Terug naar waar het twee jaar geleden begon en verwerd tot seizoenstraditie

Bijna niemand kijkt nog Zomergasten en die paar Groene Amsterdammers die wel kijken doen dat niet voor hun plezier, maar om op Merels boekenclub te kunnen zeggen dat ze gekeken hebben. Maar het hoeft geen vreugdeloze stijldans te zijn hè, dus daarom bovenstaand een speedrun van 2,5 uur door alle current things: Kamala vs Trump [onze opname was helaas een dag voor de DNC-opening waar de Democratische progressive patriotism-lijn gelanceerd werd], Imane Khelif, Elons Twitter, Engelands etnoculturele rellen en online supersnelrecht, Thierry Bretons dreigbrief met de Franse slag, Bangladesh, Herman Brusselmans moordfantasieën en Arnon Grunbergs reactie daarop. Mocht u het allemaal de moeite waard vinden: bedankt voor het kijken en tot volgende keer!

Mooie televisie

Ja jongens, even centraal. Want veel te veel 'rechtse', 'conservatieve' mensen zijn door bijna een decennium aan opgedrongen transideologie zo hard in de ankers gaan hangen dat ze inmiddels blind zijn voor de kleur en het spelplezier dat niet-ideologische paradijsvogels het veld geven.

En zo is het dus ook met de bovenstaande Leendert, die hier op Twitter allerlei commentaren krijgt die hem helemaal niet toekomen. Dus bovenal, laten we die perverse ideologen ons de algehele verrijking van de Leenderts niet ontzeggen. 

Want zeg nou eerlijk, de veren aan uw vleugels kennen we nu wel.

We're so back

Jullie denken misschien dat het allemaal slecht gaat en alleen maar slechter zal gaan. Maar dat is dus niet zo. Het gaat juist steeds beter en over een tijdje zelfs enorm goed. Bron? Uw Recon Marines aan de voorste linies van het energetische schimmenspel dat een cultuur de gevoelde richting van de tijd in duwt. 

De implosie van de heersende orthodoxie op links, de raciale doctrine van het intersectionalisme, is aanstaande. En het draagvlak voor vormingskampen als faculteiten sociale wetenschap van de UvA, het Stedelijk Museum, het Theaterfestival en gesubsidieerde Bestuurslid BIJ1-docenten als Martijn Dekker komt heel binnenkort gewoon definitief ten einde.

Verder gaat het natuurlijk nog even meta over Rafah en het Duitse fenomeen van "Ausländer Raus, Deutschland den Deutschen" op Gigi D'agestani. En met laatstgenoemde over hoe de Duitse volksaard zo wezenlijk verschilt van alle andere Europeanen, hoe de relatie tussen die volksaard en het nazisme altijd dwangmatig en neurotisch verdrukt is, en hoe alleen Rammstein een artistieke poging doet die relatie uit de verdrukking te halen. En op die noot eindigen we dan ook!

Kortom, kroegpraat alsof de meisjes kijken.

Een soort Snijtafel, maar dan leuk!

Starten is leuk, maar doorstarten is nog veel leuker. Toen geluk nog heel gewoon was kende u Michiel Lieuwma natuurlijk van de Snijtafel, maar toen ging het mes erin. Nu is het mes eruit en herleven oude tijden aan een nieuwe tafel. Het eerste voorval op De Sneutafel: Drie Thierry's geleden toen-ie nog niet voor de Houthi's was versus non-binaire Bram en wel-binaire Rob Jetten. Opdat er maar veel ontledingen mogen volgen.

Kroegpraat op kraanwater NUMMER 5 alweer

Michiel dacht kom, laat ik m'n gast eens op z'n gemak stellen, en openen met de werkelijk allerstroefste comment (onderstaand) die we ooit kregen op ons vorige gesprek op 18 oktober. De strekking? Schaam je je niet voor zo'n eenzijdig gesprek na wat Israël sindsdien "allemaal heeft aangericht". Om daar antwoord op te geven leggen we het totale door Hamas gerapporteerde Gazaanse dodental van ongeveer 31.000 eens naast Israëls bewering dat de IDF inmiddels zo'n 13.000 Hamas-strijders heeft gedood. 

Mochten beide beweringen ongeveer kloppen, dan is 42% van het aantal gedode Gazanen Hamas-strijder en is hier sprake van een - zeker in stedelijke context waarin Hamas in burgerkleding tussen en vanuit burgerinfrastructuur vecht - volstrekt ongekend lage Hamas/burgerslachtoffer-verhouding van 1,38. Om rekening te houden met foutmarges in elke richting is een ratio van 1:2 wellicht een verstandigere aanname, maar de volgens de EU en VN 'gebruikelijke' ratio is dus 1:9 (!).

Gelukkig ontstond daarna nog ruimte voor gezelligheid, wat al snel zo gezellig werd dat we het gesprek maar voortzetten als gratis ingeklokte therapiesessie. Michiel loopt er namelijk enorm tegenaan dat een groot deel van zijn publiek hem inzake Israël van 'stellingname' beticht. Michiel ontkent dat, maar in het hooghypothetische geval dat hij het toch zou erkennen - wat hij in het gesprek nadrukkelijk zegt te weigeren - zou het niet uitmaken. 

Immers, hij maakt geen opinie-tv, maar kunst. En mocht er opinie doorklinken in genoemde kunst, dan zijn dat slechts vingeradrukken op het penseel die niets met het schilderij van doen hebben. Maar als het kunstwerk zelf onverhoopt toch opinieert, dan zegt Michiel met zijn show te moeten stoppen.

Dus, jongens. Willen jullie (net als wij) dat Michiel vooral onverzettelijk doorgaat met zijn opinievrije kunsten, laat dan in de comments even weten dat je hem nog nooit op een opinie hebt kunnen betrappen. En zo wel dan lag het bij dezen aan u, omdat u te onverfijnd bent kunst als zodanig te herkennen.

Waarde heer, tot volgende keer!